Μια μολυβιά μέσα στης μοίρας το τετράδιο
είν'η ζωή του καθενός
μια γομολάστιχα ο θάνατος και αύριο
σε μια στιγμή τα πάντα γίνονται καπνός.
Μια μολυβιά που σβήνει και δεν αφήνει
ούτ'ένα ίχνος πουθενά
ένα μικρό σημάδι που μές στον Άδη
χάνεται και δεν γυρνά
είν'η ζωή μια μολυβιά.
Μια μολυβιά κακογραμμένη που ξεθώριασε
και η πικρή μου η ζωή
σαν δυνατός βοριάς η μοίρα μου τα σώριασε
φύλλα ξερά όλα τα όνειρα στη γη.
Τραγούδι: Μανώλης Αγγελόπουλος
Στίχοι-Μουσική: Λ.Ζέρβα - Ανδρ.Σπυρόπουλου
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Αριστούργημα! Σ'αυτό το ποίημα κάθε λέξη απελευθερώνει όχι μόνο το περιεχόμενό της αλλά και την ουσία της.
Αλλά και η μουσική, ε;
Σας ευχαριστώ!
Υ.Γ Τρέχω να το ακούσω στο CD.
Δημοσίευση σχολίου