ΟΙ ΣΠΟΝΔΥΛΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΥΠΕΡΚΕΙΜΕΝΗ
Η μέρα σήμερα είναι γαλάζια
Τα φύλλα της είναι πράσινα
Τα τριαντάφυλλά της είναι κίτρινα
Τα νύχια κατακόκκινα
Στον άνεμό της πλαταγίζουν οι σημαίες των μπαλκονιών
Στο μπαλκόνι λύνουν τα μαλλιά τους οι χθεσινές εσπερίδες
Οι εραστές τους ριγούν
Τα βραχιόλια τους είναι σαν λέξεις στιλπνές
Σαν αυτές που προφέρουν οι εσπερίδες στον ύπνο τους
Κανείς ακόμα δεν κατόρθωσε να τις δαμάση
Είναι ωραίες και λάμπουν στον ήλιο
Είναι ωραίες και λάμπουν στο σκότος
Η σκοτοδίνη δεν τις τρομάζει
Γύρω από τα χείλη που τις προφέρουν αναπηδούν αναλαμπές
Ανθρωποι σκοτεινοί διαξιφίζονται στον άνεμο ποιός να τις πρωτοπάρη
Οι δρόμοι είναι γιομάτοι σπίτια
Τα σπίτια είναι γιομάτα ανθρώπους που παρακολουθούν εναγωνίως τους διαξιφιζομένους
Οι διαξιφιζόμενοι χαιρετούν τον καίσαρα
Αίφνης ένας τρυπά τον πέπλο της νυκτός
Και η ημέρα πηδά στην άμμο
Όλοι την παρακολουθούν
Όλοι την ικετεύουν
Όλοι την ονομάζουν Σήμερα
Ήμερα κοπάδια την ακολουθούν και τα μάτια της είναι γαλάζια.

Ανδρέας Εμπειρίκος
"Ενδοχώρα", εκδ. Πλειάς, 1974