...Because instant and credible information has to be given, it becomes necessary to resort to guesswork, rumors and suppositions to fill in the voids, and none of them will ever be rectified, they will stay on in the readers' memory. How many hasty, immature, superficial and misleading judgments are expressed every day, confusing readers, without any verification. The press can both simulate public opinion and miseducate it. Thus we may see terrorists heroized, or secret matters, pertaining to one's nation's defense, publicly revealed, or we may witness shameless intrusion on the privacy of well-known people under the slogan: "everyone is entitled to know everything." But this is a false slogan, characteristic of a false era: people also have the right not to know, and it is a much more valuable one. The right not to have their divine souls stuffed with gossip, nonsense, vain talk. A person who works and leads a meaningful life does not need this excessive burdening flow of information...
Alexander Solzhenitsyn
Harvard Class Day Afternoon Exercises,
Πέμπτη, 8 Ιουνίου 1978
2 σχόλια:
...Εμένα πάλι μου κάνει τρομερή εντύπωση το πόσο ασχολήθηκε επί τρεις μέρες ο ελληνικός (φαντάζομαι και ο δυτικός) Τύπος με το θάνατο του Σολζενίτσιν, καθώς και την τελετή ταφής του. Τα αφιερώματα που διάβασα, ξεπερνάνε σε όγκο όλες τις δημοσιεύσεις (αθροιστικά) που έγιναν τα τελευταία δέκα χρόνια για απεθαμένους συγγραφείς και διανοούμενους. Ούτε σε δικό μας συγγραφέα τόσος ντόρος... Μήπως, άραγε, επειδή ο μακαρίτης ήταν ο πιο δριμύς επικριτής του σοβιετικού καθεστώτος σε επίπεδο καλλιτεχνών και διανοουμένων; Άραγε, αν ποτέ λοξοδρομούσε και έκανε κανά πλακάκι με τον Στάλιν ή τον Χρουτσώφ, και έλεγε και κανα "ναι" βρε αδερφέ, λέω μήπως τότε θα ήταν γι εκείνον πολύ δύσκολο να εξασφαλίσει τόσο χώρο στο δυστικό hall of fame και στην τρέχουσα επικαιρότητα; Μήπως τότε δεν θα μετρούσε διόλου το (αναμφισβήτητο) συγγραφικό του ταλέντο; Ιδού λοιπόν το direction of press...
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!
Συμφωνώ απολύτως. Πιστεύω πως χρησιμοποιήθηκε, και όσο ζούσε και μετά θάνατον - και όχι μόνον από τον ελληνικό Τύπο, και πως ο ίδιος το γνώριζε καλά. Ποια εξουσία θα νοιαζόταν ποτέ για το συγγραφικό ταλέντο, παρά μόνον αν θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί;
Καλό υπόλοιπο κσλοκαιράκι και σε σένα...
Δημοσίευση σχολίου